Deze viering wordt bij de Kelten ‘beartas toyr’ genoemd. De ceremonie van het zegenen van het levenslot. Hierbij staat het “naam geven “aan de baby centraal. Het is tevens een doop ritueel.

Restanten van dit oorspronkelijk Keltisch naamgeving ritueel, zijn terug te vinden in sprookjes. Bv het sprookje van Doornroosje. Hier verschijnen 3 feeën aan de wieg van de baby op de dag dat de koning en koningin een groot feest voor haar geven. De feeën geven elk een wens/zegen/ talent aan de baby, om het kind te ondersteunen in haar verdere leven. En 1 van de feeën geeft de baby haar naam Doornroosje. Naast het geven van de naam, staat dit centraal: het geven van wensen en zegeningen aan de nieuwe baby en het opnemen van de baby in de familiekring. Het ritueel kan verder aangekleed worden door: rode appel ceremonie , belofte van de ouders, de wens zegening van de 4 elementen (feeën) en overhandigen van geboorte geschenken.